Multiple Choice generatie

De midlifecrisis en de problemen rondom de pubertijd kennen we allemaal maar ooit gehoord van de quaterlifecrisis? In de januari editie van de Marie Claire staat een artikel over dit verschijnsel.
Het is het dertigersdilemma. Tegenwoordig kan je op je 22e al moeder worden maar ook op je 38e. Je kan drie dagen werken maar ook vier of vijf. Hoe ga je om met al die keuzes? In het artikel wordt met name ingegaan op het feit dat de dertigersdip geen modeverschijnsel is en wel degelijk voor sommige eind twintigers en begin dertigers een (identiteits)crisis. Hieronder een stukje uit het artikel:
"De meerkeuzemaatschappij breekt veel mensen op. Vroeger was je vader bakker en werd jij dat dus ook. Tegenwoordig mag je je leven inrichten en ligt de wereld aan je voeten. Studeren kan, een jaar naar het buitenland ook. Maar als je kiest voor het ene, laat je honderd andere opties gaan. Welkom dus bij de Multiple Choice generatie”.

Ik had werkelijk geen idee van het bestaan van dit verschijnsel. Ik word zelf ook met al die keuzes geconfronteerd en ook ik ben zoekende naar balans. Maar dat het wetenschappelijk benoemd is …?
30, oud genoeg om te weten wat je wilt en jong genoeg om datgene te bereiken. Het zijn vooral de jongemannen in mijn omgeving die moeite hebben met deze leeftijd. Waarom? In hun ogen omdat ze niet geslaagd zijn. Ze studeren nog, hebben daarnaast een baan maar geen vrouw, geen kinderen (of wel maar dan zijn ze niet meer met met de moeder van hun kind), geen huis en (nog) niet de carriëre die ze nastreven. Het traditionele rollenpatroon zit er ook bij hun nog ingebakken. Hoe dan ook, deze ontwikkeling is iets wat ze niet kunnen tegenhouden en erg tegen hun zin in kwam die beruchte 30e verjaardag.

Tijdens het googlen kwam ik deze site tegen: Zinspiratie Weblog - Over coaching en persoonlijke ontwikkeling. De eerste 2 stukje komen van deze site.

Dertigers generatie: zoeken naar balans
Bij dertigers komt de binnenkant van hun persoonlijkheid in zicht. Zij zoeken vooral naar balans. Balans tussen geld verdienen en doen wat ze echt leuk vinden, tussen baan en privé-leven. Dertigers kunnen zich de luxe permitteren hun wezen eens goed tegen het licht te houden. Ze zitten immers in de zomer van het leven, staan volop in bloei en kunnen nog steeds groeien, ook in hun werk. De vraag is echter in welke richting ze zullen groeien. Komt het licht van boven, en ligt een leidinggevende positie voor de hand? Of is de tijd van verdieping aangebroken, en gloort de functie van professional? Volgens Nina Ooms gaat het daarbij ook om de behoefte aan kwaliteit. 'Dertigers - ook zij die geen gezin hebben -stellen steeds vaker de vraag hoe ze hun persoonlijk leven en hun werk kunnen combineren', weet ze. 'Velen hebben het gevoel van hun kern te zijn afgedreven en hebben de behoefte voor zichzelf te leren zorgen.' Deze behoefte aan kwaliteit komt onder andere voort uit het besef van sterfelijkheid. 'Voor veel dertigers komt, soms voor het eerst, de dood dichtbij. Een ouder sterft, soms een collega. Door dergelijke ervaringen gaan mensen zichzelf de vraag stellen wat ze eigenlijk nog willen in dit leven.

Tegenwoordig is er voor alles wel een cursus te vinden. Ook een die speciaal ontwikkeld is voor deze mc-generatie.

'30ers - make up your mind'
Bij het gerenomeerde opleidingscentrum De Baak wordt aandacht besteed aan de dertigers in het bedrijfsleven met de cursus '30ers - make up your mind'. Deze cursus is een persoonlijk ontwikkelingstraject speciaal ontwikkeld voor ‘dolende dertigers’ die deep down precies weten wat ze willen, maar in het maken van keuzes dreigen te blokkeren. Mensen die bereid zijn hun carrière- en levensvragen onder de loep te nemen met als doel helderheid te scheppen in hun werkelijke ambities, kwaliteiten en waarden en die willen gaan staan voor de gemaakte keuzes.

Sex in the city op de polder
De P08-meiden, 4 vriendinnen die ik nog ken van mijn studietijd. P08 is de naam van de propedeuseklas waarin we zaten. Allemaal zijn we opgegroeid in de multiple choice tijd. In de laatste 6 van de 12 jaar dat we elkaar kennen, hebben we meer leed dan lief gedeeld. Stuk voor stuk hebben we onze bepalende momenten gekend.

Vriendin nummer 1, moeder gans die de boel bij elkaar houdt, komt uit een klein dorpje uit het oosten van het land. Met vriendje waarvan iedereen dacht dat ze zouden trouwen, een veilig degelijk stel. Tijdens de studie gaat ze voor een half jaar naar Zuid Afrika waar ze een nieuwe liefde ontmoet. Een nieuwe liefde waarvan iedereen, behalve zij, al wist dat hij totaal niet in haar omgeving zou passen. Vriend nr 1 laat ze vertwijfeld en gedesoriënteerd achter en om het nog erger te maken komt nieuwe vriend na verloop van tijd naar Nederland om zich hier te vestigen. Echter hun achtergrond bleek toch té verschillend te zijn waardoor deze verslavende relatie uiteindelijk op de klippen liep. Tegenwoordig is ze gelukkig getrouwd en moeder van twee kindjes.
Vriendin nummer 2, de levensgenieter, kreeg na een standaard ingreep dusdanig ernstige lichamelijke klachten dat ze helemaal niets meer kon. Ze belandde in een rolstoel en mentaal in een zwart gat. Die jaren was het contact nihil. Maar gelukkig de geleerden zijn er achter gekomen wat ze heeft. Mede door haar doorzettingsvermogen en het sterke geloof dat het niet tussen de oren zit heeft haar aandoening nu een naam. Te moeilijk voor mij om te onthouden maar het is een vorm van reuma. Nu, 4 jaar later is ze voor 90% opgeknapt en werkt ze weer 26 uur. Plannen voor de toekomst durft ze weer te maken. Wat een tijd terug ondenkbaar was.
Vriendin nummer 3, de streber. Een voorbeeldige student. Ze slaagde op haar sloffen en ging daarna werken. Maar na een tijd ging het licht uit. Ze kreeg een burn-out. Langzaam kroop ze uit haar vertrouwde schulp en durfde ze weer dingen te ondernemen. In de zomer van 2005 is ze ten huwelijk gevraagd. Heel romantisch op een berg in Italië tijdens hun kampeervakantie. Ze hadden net een huis gekocht, beide een vaste baan. Het geluksplaatje was eindelijk compleet, dit is waar ze zo naar verlangde. Maar nog geen half jaar later was de trouwerij van de baan omdat ze verliefd werd op een ander. Vertwijfeling en ontvreemding van haar familie waren het resultaat. Uiteindelijk heeft ze de knoop doorgehakt en koos ze voor haarzelf. Ze heeft hem verlaten en is nu langzaamaan de stukjes van haar leven bijeen aan het rapen.
Vriendin nummer 4 ten slotte, de rationele, heeft vanaf haar middelbare schooltijd een gezonde relatie. Echt een stel dat het DINKi-concept (dubble income no kids) volledig onder de knie heeft. Beide een goede baan, een eigen huis, twee auto’s voor de deur en binnenkort uitbreiding van hun vierkante meters. Maar ook zij hebben de keerzijde van de medaille gezien. Verlies van haar zus door een ongeluk heeft haar in één klap met beide benen op de grond doen landen. Nu, na vele ziekenhuisbezoeken en teleurstellingen is ze in blijde verwachting. Deze ervaringen hebben haar gemaakt tot de zachte vrouw die ze werkelijk is maar nooit getoond heeft.

Anno 2007 zitten we allemaal weer in rustiger vaarwater en ik ben blij voor ons. Blij omdat we allemaal datgene hebben gedaan wat diep in ons hart verborgen zat en waar we nu de vruchten van plukken. Alleen vraag ik me af of de komende 30-ers hier ook mee te maken zullen hebben. Zullen zij door het bos hun bomen ook niet zien? In eerstgenoemd artikel wordt hier wel iets over gezegd. De kans op verdrinken zal zeer klein zijn omdat zij al vroeg in hun leven hebben leren watertrappelen. Gelukkig maar!
Ben nu al benieuwd naar de benaming van hun crisistijd.

feb2007