Als ik in jouw ogen staar
Dan zakken mijn enkels in de grond
De wereld die blijft maar draaien
Mijn kussen zonder jouw mond

Alle zaken van het hart
Ze steken in mijn ogen
De zindering van jouw blik
Is dát wat ik moet geloven?

Liefde is niet te sturen, zeg je
Maar jouw schip meert niet aan
De zonnegloed in mijn ogen
Is alles wat je laat gaan

Onze liefde, maar alleen binnen jouw grenzen
Mijn hart kan niet meer zonder, mijn hoofd scheldt me uit
Is het mijn passie wat te fel vuurt?
Of jouw angst wat dit verbruidt

K’wil niet jouw toekomst
Nooit je verleden
Dat wat ik je vraag, is:
Gun me je heden.

Of je het nou wilt horen of niet
Ik houd echt van je
Ondanks t verdriet.
Liefde is niet te beteugelen
Doe dan niet alsof je van me houdt

Het waarom doet zo’n pijn!
Jouw warmte, oh zó koud.